Tokom godina vladavine SNS-a praksa približavanja biznismena i “bezbednjaka”, odnosno proces unovčavanja vrijednih informacija ili viška sigurnosti, u Srbiji je postala uobičajena
Autor: Radar
Osumnjičeni za pucnjavu u paravojnom kampu SNS-a, ispred Doma Narodne skupštine, bio je početkom devedesetih godina pripadnik šestog odjeljenja (za osiguravanje ličnosti) u okviru Beogradskog centra Resora državne sigurnosti, svjedoče kredibilni izvori Radara. Prema njihovim saznanjima, Vladan Anđelković nije ostavio dubok trag u službi, a pored zamjerki na radnu disciplinu, ustanovljeno je da je na ime supruge otvorio svoju privatnu firmu, što je uzeto kao ozbiljan etički prestup.
Voditi privatni posao uz rad u srpskoj službi sigurnosti bilo je nekada nezamislivo. Ipak, tokom godina vladavine SNS-a praksa približavanja biznismena i “bezbednjaka”, odnosno proces unovčavanja vrijednih informacija ili viška sigurnosti, u Srbiji je postala uobičajena, ali ne samo to.
– BIA je još prije nekoliko godina dočekala vremena u kojima je u redu da strane zemlje poput Ujedinjenih Arapskih Emirata, finansiraju izgradnju nove zgrade Beogradskog centra Agencije, da načelnicima BIA-e strani državljani kupuju kuće u Beogradu – govorio je za Radar nekadašnji rukovodilac u BIA-i koji je službu napustio prije desetak godina, na svoj zahtjev:
– Postalo je dozvoljeno i normalno da se radnici BIA-e čašćavaju poklonima vrijednijim od godišnje plaće, ali i da se trguje podacima pribavljenim kroz operativnu obradu i nadzor nad komunikacijama pojedinaca, odnosno da se isti koriste za klasičnu iznudu.
Bliske veze sa navijačkim grupama
Različita vremena imaju različite heroje, a kada je riječ o BIA-i oni odavno ne postoje, jer je baš kao i pri kraju vladavine Slobodana Miloševića, najvažnija uloga ove agencije postala je ona u borbi protiv takozvanog unutrašnjeg neprijatelja. Time se do 2000. godine bavila Treća uprava Resora državne sigurnosti, a danas taj posao, koji se formalno naziva borbom protiv terorizma i ekstremizma, uz suzbijanje organizovanog kriminala, kao i kontraobavještajnog i obavještajnog posla, obavlja – objedinjena Prva uprava BIA-e.
Pod vođstvom Bojana Dimića, porijeklom iz Prištine i sa porodičnom tradicijom u sigurnosnim strukturama, ova uprava odlikovana je od predsjednika Republike još 2019, zbog posebnih zasluga za odbranu i sigurnost. Dogodilo se to baš nekako u vrijeme pada Nebojše Stefanovića, koji se za Nebojšu iz Beograda ipak pretvorio u dugačak i luksuzan godišnji odmor.
Interesantno je da je Uroš Stamenković registrovan i kao jedan od osnivača (vladine) nevladine organizacije CEROB, a koja je postala zaista poznata poslije otkrića novinara CINS-a da je preko njih isplaćivan novac za ilegalne SNS kol-centre, odnosno za kupovinu glasova
Bliske veze vrha vlasti sa navijačkim grupama i organizovanim kriminalnim grupama učinile su ovu reorganizaciju BIA-e svrsishodnom, a upućeni izvori Radara svjedoče da je proširenje oblasti djelovanja bilo praćeno i skraćenjem internog naziva u uprava za organizovani criminal.
Ona je nekoliko godina kasnije nosila veliki dio posla i prilikom hapšenja od vlasti odmetnute Belivukove grupe, čemu je prethodio sukob između ove navijačko-kriminalne organizacije sa onom koju predvode kosovski kumovi, Zvonko Veselinović i Milan Radoičić. Prema relevantnim izvorima, prilikom famozne posjete Belivuka i Miljkovića Crnoj Gori i Radoju Zviceru, a prije hapšenja na Aerodromu Nikola Tesla, na terenu su, u Kotoru, primjećeni istaknuti pripadnici Prve uprave BIA-e.
Na veoma važno mjesto načelnika Drugog odjeljenja Beogradskog centra BIA-e nedavno je postavljen Uroš Stamenković, blizak Danilu Vučiću, sinu predsjednika Republike. Njih dvojica su tokom ove godine fotografisani na fudbalskoj utakmici, a fotografija je nedavno dospjela do društvenih mreža.
Mjesto načelnika Drugog odjeljenja Beogradskog centra BIA, koji radi na organizovanom kriminalu, jedno je od moćnijih u cijeloj organizaciji agencije. Naime, Beogradski centar BIA-e najveći je i najvažniji u cijelom sistemu BIA-e, kako po obimu posla, važnosti zadataka, tako i po broju pripadnika:
– Beogradski centar BIA-e je izuzetno važan jer se sve najbitnije stvari odvijaju upravo u glavnom gradu, koji je čvorište novca, utjecaja, i informacija – nastavlja sagovornik Radara.
– Unutar njega, Drugo odjeljenje bavi se organizovanim kriminalom koji je opet koncentrisan na teritoriji prijestolnice, a njegov načelnik direktno je odgovoran šefu Beogradskog centra, a po liniji rada, načelniku sadašnje objedinjene Prve uprave BIA-e.
Kuće, stanovi, placevi i fantomske firme
Interesantno je da je osoba po imenu Uroš Stamenković bila doskora vlasnik privatne firme po imenu Freshly d. o. o, specijalizovane za usluge pripremanja i posluživanja pića, koja ima 16 zaposlenih, a 2024. godine ostvarila je prihod od 50 miliona dinara. Stamenković je iz 50-procentnog vlasništva ove firme izašao početkom oktobra ove godine. Kredibilni izvori potvrdili su da je riječ o istoj osobi na fotografiji sa sinom predsjednika Republike.
Pored stana od 100 kvadratnih metara u širem gradskom jezgru Beograda, Stamenković je vlasnik i kuće u Grockoj, ali i suvlasnik zgrade u nedavno rekonstruisanoj (po cijeni od skoro milijardu dinara) Karađorđevoj ulici u Beogradu.
Ova zgrada sa pripadajućim placem nalazi se na ekskluzivnoj lokaciji, milionske je vrijednosti jer je praktično na Savskoj promenadi u starom gradskom jezgru.
Zajedno sa Stamenkovićem vlasništvo nad ovom zgradom imaju i firme Auto Garant i RK Investments, obe iz Preljine, vlasnika Raška Kaplarevića koji je postao poznat široj javnosti pošto je gradonačelnik Čačka, Vojislav Ilić 2014. godine prijavio da mu je prijetio da će ubiti njega i Ostoju Mijailovića, biznismena i direktora Košarkaškog kluba Partizan.
Na istoj parceli vlasništvo ima i firma Mona Capital Investments čiji je direktor Srđan Markuš, koji je direktor u nekoliko preduzeća, između ostalih i Varoš kapija u vlasništvu kompanije Eureka Bar čiji je vlasnik Aleksandar Kajmaković, poznatiji kao Aca Bosanac, koji se povezuje sa Belivukovim klanom. Ova firma je, podsjetimo, februara 2023. kupila Geneks kulu.
Interesantno je da je Uroš Stamenković registrovan i kao jedan od osnivača (vladine) nevladine organizacije Centar za razvoj omladine Beograda CEROB, a koja je postala zaista poznata poslije otkrića novinara Centra za istraživačko novinarstvo da je preko njih isplaćivan novac za ilegalne SNS call-centre, odnosno za kupovinu glasova. Vrijedno je pomena da je ovoj “nevladinoj organizaciji” iz republičkog budžeta od 2020. do 2024. za različite projekte isplaćeno više od pola miliona KM (30.859.713 dinara).
Dvije godine ranije, poslije hapšenja Belivukove grupe, februara 2021. uhapšen je i Kajmaković, ali nije optužen. Tokom maratonskog suđenja, kome se i dalje ne nazire kraj, jedan od pripadnika Belivukove grupe svjedočio je da se droga prodavala u klubovima u Kajmakovićevom vlasništvu.
Ipak ima i drugačijih primjera, da kroz BIA-u protrčavaju i ljudi koji prema svjedočenju izvora nikako ne bi mogli da prođu ni osnovnu sigurnosnu provjeru, a koje vlast po potrebi koristi za razne potrebe. Tako se prošle nedjelje poslije pucnjave ispred Skupštine Srbije u vojnoj uniformi, sa beretkom na glavi, u ulozi veterana pored Aleksandra Vučića pojavila osoba po imenu Slobodan Milošević zvani “Predsednik”.
Ugašene firme za osiguranje
Tokom posljednjih mjeseci njegovo prisustvo je primjećeno u Vrbasu, u grupi koja je vršila nasilje nad građanima, u zgradi općine Zvezdara u ulozi maskiranog osiguranja koje sprječava odbornike da uđu u zgradu općine, pred Skupštinom grada Beograda u istoj ulozi, i konačno u ulozi ratnog veterana rame uz rame sa najvećim svjetskim borcem protiv obojenih revolucija. Vlasnik je i nekoliko ugašenih firmi za osiguranje. Milošević je, prema pouzdanim izvorima, tokom 2019. bio u posjedu legitimacije radnika BIA-e kao i službenog pištolja, radeći na poslovima ličnog osiguranja vjerovatno najopskurnije ličnosti srpske političke scene, Miše Vacića, koji je prvi put postao poznat široj javnosti kada je u društvu Aleksandra Vučića priljepljivao table na Bulevaru Zorana Đinđića papirima na kojima je pisalo „Bulevar Ratka Mladića“. Nepoznato je da li je Milošević i dalje radnik BIA-e budući da je novo vrijeme koje je stiglo sa SNS-om donijelo i mogućnost angažovanja ljudi na operativnim poslovima u BIA – na određeno vrijeme. Ovaj klasični SNS nonsens je svojevrsni specijalitet budući da se radnici na određeno vrijeme ne mogu zakonski obavezivati na čuvanje službene tajne, što je prva pretpostavka rada u agenciji ovog tipa.
Dominantna sklonost ka nasilju prema neistomišljenicima koje je vremenom postalo najpreciznija definicija metoda ove, još uvek aktuelne vlasti, posljednji put bila je vidljiva kada je došlo do nasilja šireg obima na košarkaškoj utakmici Partizan – Pariz, zbog transparenta podrške studentima. Izostanak reakcije policije svjedoči da će se vlast do samog kraja okretati profilu ljudi sa talentom za nasilje pre nego onima sa znanjem i idejama. Velimir Đurović, partizanovac i sportski komentator, poučen sopstvenim iskustvom, napisao je na tom transparentu i: “Ko dolazi? BIA ćacad.“ Naime kada je prethodni put izbačen iz hale, policija ga je predala dvojici ljudi, koji su mu se predstavili kao radnici BIA, a ličili su mu na navijače.
