Autor:Danas 23. jan 2023
S-400 na paradi u Moskvi (Sergei Bobylev / TASS / Profimedia)
Ukrajinske snage tvrde kako je prvi put uništen moćni ruski pvo sistem S-400. Prema fotografijama podijeljenim na društvenim mrežama, koje su navodno nastale u regionu Zaporožja, domaće snage tvrde kako je uništen lanser 5P85SM2-01, koji je dio samog sistema S-400.
Za protivavionski i protivraketni sistem S-400 kaže se da je jedan od najkontroverznijih raketnih sistema trenutno. Ima mogućnost detektovanja letjelica i omogućava praćenje i osmatranje na daljini od čak 600 kilometara. Amerikanci uvode sankcije državama koje se odluče da ga kupe, piše Danas.
Razvoj S-300 počeo je šezdesetih godina prošlog vijeka. Prvobitno je bio namijenjen da zamjeni sistem S-75 poznat po upotrebi protiv špijunskog aviona U-2 i raspoređen na Kubi i u Vijetnamu. Raketa je testirana 1970-ih, da bi bila u „aktivnoj službi“ od 1978. godine, pisala je Al Jazeera.
Primarno poboljšanje S-300 u odnosu na ranije sisteme je mogućnost istovremenog korištenja više snopova za navođenje protiv različitih ciljeva. Raniji S-25 je također mogao da gađa više ciljeva odjednom, ali je bio izuzetno težak i mogao je da se rasporedi na fiksne lokacije. Američki SAM-D (koji je kasnije postao MIM-104 Patriot) bio je prvi američki kopneni sistem sa tehnologijom višeciljanja i počeo je da se koristi od 1981. godine.
Sovjetska armija je željela da koristi takve sisteme u Vijetnamu i na Bliskom istoku i shvatili su da je brzo raspoređivanje ključno za maksimalizaciju efikasnosti sistema.Bilo je potrebno više od sata da se postavi S-300 i da postane operativan, što je Sovjete nagnalo da ga poboljšaju.
Napredak u raketnoj i radarskoj tehnologiji donio je i S-400 – „dvostruki napredak u poređenju sa ranijim sistemima“. Novi radari u novom sistemu ga čine veoma sposobnim protiv skoro svih vazdušnih ciljeva.
Još jedna važna stvar kod S-400 je mogućnost upotrebe četiri različita tipa projektila, različite težine i mogućnosti, što sam ovaj sistem čini velikim dijelom slojevite PVO i veoma fleksibilnim.
Novije rakete, kao što je 40N6, mogu se pohvaliti dometom do 400 km kao dio sistema S-400.
Vrijeme potrebno za prelazak sistema S-400 iz marševskog u borbeni položaj je 5-10 minuta, a vrijeme da se sistem dovede u borbenu spremnost sa položaja iznosi tri minuta.
Iako predstavlja značajan napredak u sposobnostima i znatno je fleksibilniji od ranijih varijanti S-300, evolucija S-300 u fleksibilniji sistem bila je prisutna u različitim podvarijantama S-300PMU.
Što se tiče sposobnosti, S-400 izgleda kao značajan napredak, ali su tamo stigli kroz spor razvoj rakete S-300.
Mnoge napredne funkcije, kao što su presretanje balističkih projektila, varijabilnih i modularnih raketa i gađanje više ciljeva, već su dugo prisutne u drugim sistemima i može se reći da S-400 samo razvija postojeću snagu S -300, što ove sisteme čini smrtonosnijom prijetnjom.
Prvi put je stavljen u operativnu upotrebu u oružane snage Ruske Federacije 2007. godine. Pored Rusije, sistem S-400 koriste i Bjelorusija, Kina, Indija i Turska.